Berri Txarrakek sekulako amaiera eman zion egun paregabe bati. Horren aurretik ere izan zen zer ikusia: Loatzo eskolako ikasleen kalejira, Aitzol Barandiaran eta Amaia Agirrerekin bertso bazkaria eta trikipoteoa herrian barrena. Merezi izan zuen egun bat, merezi duen irrati batentzat, Txolarren Irratiarentzat!
Gutxienez beste 10 urtetarako indarrak bildu dituztela dioteTxolarre irratikoek, pasa den Larunbatean Anoetan burutu zen "Txolarre Eguna"ren arrakasta ukaezina erakusten digu honek. Gustura geratu ziren antza irratikoak, eta horixe da garrantzitsuena!
Goizean goizetik nabaritu zen herrian egun berezia zela, Loatzomusika eskolako ikasleek instrumentuak hartuta kaleak alaitu zituzten hotzez begiratzen zieten ikusleen laguntzaz. Horren ondoren, Kuku Elkartean berotan sartu eta bertso saio orijinalaz gozatu ahal izan zuten Bertso bazkarira bertaratu zirenek.
Hortik aterata eta berotasuna galdu gabe, trikipoteoa burutu zuten giro alaiean. Baina momentu gorena gauean etorri zen, Berri Txarrak talde ezagunaren eskutik. Anoetako Gaztetxean ez zen txokorik geratu libre; musika, gozamena, izerdia... eta lanean jarraitzeko indar metaketa!
Alarma egoera!!! Militarrak aireportuetara!!! Bidaiariak haserre, jendea kexuka, histeria, zoramena, urduritasuna... hau ez da broma, gero!
Dagoeneko denok dakigu aire kontrolatzaileek greba egin dutela, oporrak hasten diren egunean egin dutela, milaka izan direla bidaiatu ezinik geratu diren herritarrak... Denok dakigu kaosa nagusitu dela Espainiar estatuko aireportu guztietan, jendea haserre ikusi dugu telebistan, kontrolatzaileak deabruaren pareko direla sinistu dugu telebista edo edozein hedabide nagusiri kasu eginez.
Nik behintzat eguerdiko informatiboen orduan zapping pixka bat egin det eta inon ez det ikusi ahal izan greba egin dutenen ikuspuntua zein den. INON ez. Erraz konformatzen den pertsona izango banintz, telebistak esandakoari soilik jaramon egingo banio, oraintxe zera pentsatu beharko nuke "aire kontrolatzaileak egoista hutsak direla, urtean edozein herritarrek baino hamaika aldiz gehiago kobratu arren txikikeriengatik sekulako zalaparta antolatu dutela eta Gobernuak militarrengana jotzea beste aukerarik ez duela izan egoera salbatu ahal izateko". Horixe izan da hedabide guztiek erakutsi digutena.
Baina ea... gelditu segundu batez eta jarri pentsatzen... Inork deitzen al du greba bat arrazoi sendorik gabe? Beren lanpostua, bizimodua, jokoan jarriko lukete txorakeria bategatik? Inork egiten du hori ala? Eta jarraitu pentsatzen bide horretatik... Eta hedabideek zer demontregatik ez didate esaten zein diren grebalarien arrazoiak? Haserrea hareagotu besterik lortzen ez duten irudiak behin eta berriz ematea baino interesgarriago ez al da egoera ulertarazten saiatzea?
Buruari bueltaka nenbilela blog bateko post hau topatu dut eta izugarri eskertu dut! Orain hobeto ulertzen dut geratzen ari dena, eta ez naiz masaren histeria eta haserreak arrastratua sentitzen. Ez dut esaten kontrolatzaileek egin dutenaren erabat aldeko naizenik (ziur beraiek ere ez daudela guztiz konbentzituta egin behar izan dutenaz), baina ikustea galarazten zidan beloa kendu dudala uste dut behintzat.
Irakurri, benetan merezi du, luzea dirudi baina oso erraz irakurtzen da.
Bideo kurioso batzuk azaldu dira azken aldian sarean. Ahotsik gabe ikusten badituzue La2en arratsaldetan botatzen dituzten dokumentalak direla pentsatzeko modukoak dira... baina, soinua jarriz gero asko aldatzen da kontua!
Egin proba! Hona hemen bideoak:
Nik sekulako barre algarak bota ditut bideoak ikusten... batzuk esan dute oso umore gipuzkoarra dela, agian horregatik izango da... Zuei zer iruditzen zaizue?
Baina barrez egiteaz gain, pentsa arazteko modukoak direla ere iruditu zait. Benetan horrelakoak ote gara gazteak? Drogazaleak, kontsumistak, harroak... Horrelakoa ote da Euskal Herriko gazte jendea?
Blog honen izenarekin primeran doazen bideoak dira dudarik gabe; oaindikeztakit nondik atera diren... zer ote da "a por higos!" delako hori?
Herri Kros arrakastatsua ospatu zen pasa den Igandean Anoetan. Kultur eta Kirol astearentzako amaiera hoberik nekez pentsa zitekeen. Bikote askok hartu zuten parte korrika saioan, mutil eta neska batez osatutako bikoteak izatea zen baldintza eta horrenbaitan konbinazio ezberdinak ikus ahal izan genituen: aita-alabak, lagunak, bikote-bikoteak... eta irabazle izan zen Labaka anai-arreben bikotea ere bai.
Beldur pixka batez jeiki ziren goizean korrikalariak, eguraldi oso kaxkarra iragarria baitzegoen egun handirako. Baina beno, azkenean zorionez -batez ere korrikalariak animatzera joan ginen ikusleon zorionerako- eguraldiak ere errespetatu zituen korrikalariak eta euri jasarik gogorrena saioa amaitu ostean bota zuen.
Talde argazki politta, ezta?
Hona hemen helmugara iristen lehenak izan zirenen bideoa:
Nik aztertu ditudan 5 blogak El Correokoak dira: Angel Resaren “Línea de Pase”, Luis Alfonso Gámezen “Magonia”, Gorka Cabañasen “Me necesitas”, Mauricio Martínen “Motobloj” eta Juan Pablo Martínen “Mucho + Motor”.
Blogak aztertzen hasi aurretik, guztiak ireki eta gainetik begirada bat botaz gero berehala jabetuko gara blog bat nabrmentzen dela ezberdina izateagatik. Denek daukate itxura eta antolaketa beretsua “Me necesitas” izeneko blogak izan ezik.
Blogen irakurketan pixka bat sakontzea nahikoa da ezberdintasun hori azalekoa soilik ez dela ikusteko. Zalantzarik gabe Gorka Cabañasen bloga da aztertu ditudan guztien artean osatu eta erakargarriena. Osasunari eta kirolari buruzkoa da eta tematika horren barruan jorratzen dituen gaiak bananduz “pestaña” ezberdinak ditu blogak. Idazleak irakurlearentzat oso erabilgarri den moduan antolatzen ditu post-ak; alde batetik, tag-ak erabiltzen ditu eta horiekin osatutako lainoa eskaintzen dio irakurleari eta gainera, albiste aukeratu batzuk aurkezpen moduan finko mantentzen digu blogaren hasiera orrialdean. Horretaz gain, post irakurrienen zerrenda ere ikus daiteke, eta hainbat orrialde edo dendetarako lotura ere bai. Maiztasun handiz berritzen den bloga da hau eta irakurleak RSS bidez jarraitzeko aukera izateaz gain, Twitterren ere egin daiteke honen jarraitzaile (bloga bera da twitterra daukana, ez da idazlearen kontu pertsonala).
Oraintxe aipatutako hau baldin bada, nere ustez, blogik landu eta txukunena, beste muturreko kasua Angel Resaren “Línea de Pase” saskibaloiari buruzko bloga dela esan dezakegu. Oso oso oinarrizkoa den bloga da, testua erabiltzen du soil soilik. Tresna batzuk eskaintzen dizkio irakurleari berak ere parte har dezan, baina basikoenak dira: komentarioak idaztea, RSS zerbitzua eta ezer gutxi gehiago. Gainera, maiztasun aldetik ere ez da batere blog zaindua, oso oso noizean behin idazten du zerbait idazleak. Labur esanda, gogo gutxiz eginiko blog bat dirudi.
Luis Alfonso Gámezen “Magonia” da zalantzarik gabe irakurleen komentario gehien dituen bloga. Jorratzen dituen gaiak gai polemikoak direlako izan daiteke hori, misterioz betetako postak idazten ditu; ezezagun ditugun gaiei buruz idazten du, gazteleraz “sobrenatural” gisa definitzen diren gaiak hain zuzen ere. Mota honetako gaiek idazlearen interesa eskatzen dute derrigor, eta hori ondo nabari da blog honetan ere; gaiaren inguruko liburuen gomendioak, loturak... Idazlearen facebook eta twitter pertsonalak ere ageri dira. Detaile guzti horiek idazlea askoz ere hurbilagoko egiten dutela esango nuke, gainera dezenteko maiztasunez idazten du blogean eta horrek bizitasun handia ematen dio orrialdeari. Irudiak, audioak eta bideoak; denetik erabiltzen du eta postak tag bidez antolatzen ditu eskuragarritasuna eta bilaketa erraztuz. Nabari da “bokazioz” egindako blog bat dela, landua eta konstantea.
Mauricio Martínen “Motobloj” da hurrengoa. Hemen paradoxa kasu bat daukagu; ikusten da idazleak gogoa eta asmoa jartzen duela bloga idazterakoan -argazki bat baino gehiago post bakoitzean, bideoak ere bai, astean behin behintzat zerbait idazten du, tag bidez antolatzen ditu post-ak eta horien lainoa eskaintzen du, RSS zerbitzua dauka...- baina hori ez da jendearen partehartzean nabaritzen; oso komentario gutxi agertzen dira.
Azken bloga Juan Pablo Martínen “Mucho + Motor” da. Blog hau nahiko “korrektoa” dela esango nuke; hau da, ez da bereziki landutako blog bat baina itxura ona izateko beharrezkoak diren elementuak baditu. Argazkiak erabiltzen ditu, kategoria ezberdinetan banatzen ditu post-ak, zenbait lotura agertzen dira... Komentarioentzako tartea ere badago, noski, baina jendeak oso gutxi hartzen du parte.
Gaztetxean izan nintzen atzo aspaldiko partez, lana dela eta okupatu xamar ibiltzen naiz asteburuetan eta nahi baino asti gutxiago izaten dut Gaztetxean ibiltzeko. Baina atzo bai, atzo joan ahal izan nuen eta izugarri pozten naiz! Gustatzen zaidan talde bat zuzenean ikusteko aukera izan nuen, etxean bertan, Gaztetxe batek ematen duen goxotasun eta gertutasunarekin. Eta gainera, lehenago inoiz entzun gabeko talde bat ezagutzeko aukera izan nuen.
Nire kultura musikala ez da batere zabala, ez dakit gauerdikoeztula.blogspot.com-en egiten diren moduko kontzertu kronikak egiten, baina tira, ondo pasatu nuen eta hori da hemen agertzea nahi dudana.
Gustatzen zaizkit Gaztetxean egiten diren kontzertuak. Beti egongo da soinu arazoren bat, agian noizbait bafle bat erreko da eta besteren batean kortozirkuitu batetik gertu ibiliko gara... baina arazo berberak izango dira ospea duen talde batekin edo bere herrian soilik ezagutzen dituzten taldeekin. Gaztetxeak taldeak hurbiltzen ditu jendeagana, ez soilik lokalaren tamainagatik, autogesioagatik ere bai. Kontzertuak antolatzeko taldeekin hitz egin, baldintzak adostu, soinu frogetan lagundu, afaltzen eman, kontzertua komentatu... herriko jendeak egiten du hori guztia, gaztetxeko gazteek, guk geuk, nahi duen orok. Gaztetxeei buruz edota Anoetako Gaztetxeari buruz luze idatz nezake baina ez da orain horretarako garaia, goazen harira!
Bitter Honey eta Governors. Arrasate inguruko saioa genuen atzokoa, eskenatoki gainean eta behean ere nabaritzen zen hori.
Bitter Honey
Ez nituen ezagutzen, agian noizbait entzungo nuen beraien zerbait baina nire izaera despistatuari esker sorpresa politta izan zirela esan dezaket. Inglesez izanda ere, kantatzerakoan ulertu egiten zaion estilokoak ziren -ez ditut oihuak soilik diren "estiloak" jasaten-. Kontzertuaren atal bat gitar bakarraz egin zuten, baina inkorporazio berria igo zenean taula gainera taldeak dezente irabazi zuela esango nuke. Ez dakit zer motatako musika jotzen duten azaltzen, lehen ere esan dut ez dudala honetaz ulertzen, beraz hementxe uzten dizuet taldearen lanaren adibide bat:
Governors
Hatortxurock'10eko abestiarekin ezagutu nuen Governors taldea.
Abestia entzutean ordea ahotsa ezagun egiten zitzaidala konturatu nintzen, ahotsagatik soilik identifika ditzaket nik taldeak, musikariengatik sentitzen dut baina horretarako ere ez naiz gai jejejej Fjord eta Ekoneko abeslaria, izugarri gustatzen zaidan ahotsa, orain Governors izeneko taldean. Pixka bat begiratzen hasi, abesti gehiago entzun... konbentzituta, atsegin ditut! Sekulako poza hartu nuen Gaztetxean joko zutela jakin nuenean, eta kasualitate batzuei esker lanean jai! Zoragarri! Gaztetxera beraz, emozioz beteta.
Bueno, esan bezela, ez naiz gai kontzertu baten kronika egiteko, beraz ez naiz saiatu ere egingo. Nik oso oso ondo pasa nuen, gustatu zitzaidan Governorsen zuzenekoa. Zuek ere libre zarete zuen iritzia emateko, hementxe daukazue leku umil bat horretarako, animatu!!!
Bideo proiekzioen eguna izan zen atzo Kultur eta kirol asteko ekitaldien baitan. Lehenengo Urrian ospatu zen Euskal Jaiaren bideoa ikusi ahal izan zuten 30 minutuko proiekzio baten bidez.
>> Euskal Jaiaren inguruko erreportai txiki bat aurki dezakezu blog honetna bertan. Hementxe. <<
Horren ondoren "Sagarren Denbora" dokumentalaren garaia iritsi zen. 67minutuko bideo honetan Kristian Etxaluz xiberotarraren eta Alfonso Etxegarai bizkaitarraren historia kontatzen da. Bikote berezia da hau, biak gaztetik lotuak Euskal Herriko askapen borrokari, beren maitasuna sorterritik 7000km-ra bizitzera kondenatuta daude, Alfonso Afrikako Sao Tome irlan baitago deportaturik. Baina erbesteak erbeste, Bidasoaren herrian dauzkate biek begiak eta, itxaropena inoiz galdu gabe, noizbait iritsiko den dagarren denboran dauzkare bihotzak.
>> Sagarren Denbora dokumentalari buruzko informazio gehiago orrialde honetan.< <
Niri izugarri gustatu zitzaidan Sagarren Denbora dokumentala, oso interesgarria eta aberasgarria iruditu zitzaidan. Eta zuri?
Euskal Jaiarena aldiz ez dut oraindik ikusi... Ikusteko modukoa da?
Kultur eta kirol astea aurrera doa pixkanaka. Atzo hondakinen atez ateko bilketari buruzko hitzaldia entzuteko aukera izan zuten 19:00etan udaletxeko areto nagusira bertaratu zirenek. Usurbilgo Udaleko Imanol Azpiroz zinegotzia izan zen bertan azalpenak ematen, herrian izan duten esperientzia konpartitu zuen eta bi ordu pasatxoz jendearen harreta berenaganatzea lortu zuen.
Usurbilen urtebete baino gehiago daramate atez ateko hondakin bilketaren sistemarekin, orain arte lortu dituzten emaitzen edo beste edozein konturen berri izan nahi baduzu sar zaitez webgune honetara. Hilabete guzti hauetan ikerketa, elkarrizketa eta erreportai ugari egin dituzte Usurbil aztertuz.
Hau Berriak egin zuen bideo bat da, horren adibide.
Astebeteko epean bigarren aldia da gai hau jorratzen dela Anoetan. Izan ere, pasa den ostiralean, Azaroak 10, Gipuzkoa Zero Zabor taldeko kideek hitzaldia eskaini zuten Gaztetxean. "Hondakinen arazoa Gipuzkoan; Ezinbesteko kalea ala eredu okerraren ondorioa?" hitzaldira 30 bat lagun bertaratu ziren eta GZZren webgunean ikus daitekeenez, gustura aritu ziren gaiaren inguruan.
Eta gai honekin ari garenez, hementxe uzten dut ikustea merezi duen bideoa...
Kultur eta kirol asteari hasiera emateko makrobiotika saioa izan zen atzo Kuku Elkartean. 12€ren truk bertan afaltzeko aukera izan zuten eta afaria prestatu bitartean emandako azalpenen bidez makrobiotikari buruz pixka bat gehiago ikasi zuten.
Izan al zinen bertan?
Gustatu zitzaizun?
Zer afaldu zenuten?
Ikasketak direla-eta Bilbon bizi naiz eta asteburuetan itzultzen naiz Anoetara. Ostiral iluntzeetan izan ohi dut lehen kontaktua herriarekin, plazatik etxerainoko bidean dauden hormak izaten dira lehenak Anoetan zer berri dagoen kontatzen. Ez zaizkit pareta biluziak gustatzen, pareta biluziek ez dute ezer adierazten, mugimendua daukan herriak paretak kolorez jantzita izaten ditu: muralak, pintadak, kartelak, udalaren ohar-paperak... Edozerk balio dit Ostiral iluntzean, plazatik etxera bidean, herrian zer giro dagoen sumatzeko.
Pozik iritsi nintzen atzo etxera, pozik etxerainoko bidean hainbat bider geratu behar izan nuelako paretari so. Lehenengoan hitzaldi bati buruzko karteltxo bat zen, bigarrenak bideo-emanaldi batzuk aipatzen zituen, hurrengoak gaztetxeko asanblada zein ordutan den abisatzen zuen, beste batek pelota partida batzuk aipatzen zituen eta azkena ikusi nuenak Anoetako kultur astea iragartzen zuen. Gure herria mugitzen da, beraz! Pozik iritsi nintzen ba etxera, eta hare gehiago poztu nintzen etxeko egongelan "Berriak berri" herriko aldizkaria aurkitu nuenean, pixkanaka hobetzen joan den herri aldizkaria, gero eta interesgarriagoa dena. Ale honek ere badakartza aipamena merezi duten hainbat kontu...
Baina tira, ezingo ditut denak post berean azaldu, pixkanaka joango naiz herriko aktibitate hauen berri ematen. Ea herritarren gustuko diren eta arrakasta izaten duten!
KIT izenpean agertzen ari diren bideoak aipatu nituen aurrekoan. 3 erakutsi nituen orduan, baina gehiago daude! Hona hemen KIT izendapena daukaten bideoen kolekzioan falta zirenak:
4.- Karmenek trikimailu itzelak ditu ihes egiteko...
Karmen emakume abila omen zen nahi zuena lortzeko, bideo honetan Karmenen Iheserako Trikimailu bat agertzen zaigu... Karmen bera ere euskalduna! Hamaika ikusteko jaioak gara! Bideo hau ezin da blogean txertatu, beraz Youtubeko lotura honetan ikus dezakezue.
5.- Titanikean ere ba omen ziren trapitxeroak
Diru beltza, dudazko legezkotasuna duten salerosketak... trapitzeroen kontua ez da atzo goizean sortutakoa! Baina ez nekien hau baieztatzen zuten dokumentu grafikoak ere bazirenik! Komertzio Ilegala Titanikean ere presente zegoen antza!
6.- ... eta gero euskaldunok omen gara erritmorik gabeak!
Euskaldunak eta erritmoa ez omen dira oso ondo elkartzen diren bi hitz; baina italiar hauek ikusita jada ez nago hain ziur horretaz... ez al dira Koreografia Italiar Tamalgarriak?
7.- Fraga, aurreskulariak, miss bat...
Donostian miss bat aukeratu behar eta zein hautatuko? Kanpoko Ikasle Turista bat! Ez al zegoen bertako inor ala Fraga jauna?
Dena den, ez naiz bakarra zalantza hauek dituena eta KIT zer ote den jakin nahian dabilena! Horrek apur bat kontsolatzen nau...
Ariketa honetarako 3 zibermedio aztertu ditut: Berria, ABC eta Clarín. Honen helburua zibermedio hauen interaktibitate maila neurtzea izan da, ondorio nagusi gisa esango nuke guztiek ematen diotela garrantzia irakurlearen parte hartzeari, nahiz eta Berria den horretarako berezitua den eremua duen bakarra.
Parte hartze hori bultzatzeko tresna ezberdinak aurki ditzakegu zibermedio hauetan, jarraian batzuk aipatuko ditut:
Badira interaktibitatea lantzeko zenbait tresna 3 zibermedioetanerrepikatzen direnak: inkestak (emaitzak ikusteko aukerarekin); albisteak inprimatu, beste norbaiti bidali eta plataforma ezberdinen bidez zabaltzeko aukera (hemen bereziti aipagarria da Clarinen kasua, 295 plataforma ezberdin aipatzen baititu), feed-ak jasotzeko erregistratzeko aukera (gainera guztiek albisteak atalka sailkatzen dituzte honetarako) eta irakurlearen beharren arabera medioa bisualki aldatzeko erraztasunak (ez ordea itxuentzako baliabiderik).
Berrian eta ABCn albisteak bozkatu daitezke (bozkatuenak albo batean bereiztuta agertzen dira) eta komentarioak uzteko aukera eskaintzen dute. Azken honetarako ez da beharrezkoa erregistratuta egotea, baina identifikazio bat eskatzen dute. Egiten diren komentarioek moderazio filtro bat pasatzen dute (Berriaren kasuan argitaratu aurretik). Albistea bozkatu badaiteke ere, komentarioekin ezin da gauza bera egin, baina ABCren kasuan besteen aipamenak salatu daitezke.
Berria eta ABCk amankomunean duten beste tresna bat blogak dira. Medioko bertako kazetari edo kolaboratzaileenak dira, erabiltzaileen blogik ez dago.
Berriak baditu horietaz gain beste bi tresna ere: foroa eta erabiltzaileak albiste, bideo edo argazkiak erredakziora bidaltzkeo aukera. Bigarren hau bereziki interesgarria iruditzen zait, herritarrari kazetari izateko aukera eskaintzen baitio.
ABCk txata, lehiaketak eta newsletter zerbitzua ere eskaintzen ditu.
Dena den, badira interaktibitatea lantzeko beste zenbait tresna inon erabiltzen ez direnak: bideotxata, kontsultorioak, irakurleen artean komunitateak sortzeko aukerak, helbide elektronikoa egiteko tartea, erabiltzailearen perfilaren arabera modifikatzeko, argazkilari edo autoreen e-mailak eskaintzea...
Pasa den Igandean Euskal Jaia ospatu genuen Anoetan, eguraldi kaskarrak festa piska bat zaildu bazuen ere, herritarren gogo eta alaitasunarekin egun ederra pasa genuen!
3. urtea da jada Euskal Jaia ospatzen dela Anoetan. Aurten, hala ere, berrikuntza batekin etorri da Urriko 2. asteburu hau. Euskal Jairako motorrak berotzeko Nazio Mailako Lehen sega txapelketa ikus ahal izan genuen, herriko hainbat segalari nor baino nor urrezko segapotoa lortzeko leian.
Goizean goizetik dultzaineroak ibili ziren herriko kaleetan zehar lotan zeudenak esna araziz eta kalera irteteko animatuz. Hauekin batera, herriko eta kanpoko hainbat baserritar eta artisau ere hasiak ziren jada lanean beren postuak atontzen. Eguraldi kaskarra zela eta, frontoian egin behar izan zen azoka; plaza animalien erakusleiho izan zen oso osorik, eta horien artean kamera guztien arreta erakarriz, idi parea nagusi.
Eskerrak frontoi estaliari!
Esan bezala, azoka frontoia egin behar izan zen: egurrezko irudiak, barazkiak, apaingarri bereziak… Mota guztitako produktuak aurki zitezkeen, guztiak dotore prestatutako postuetan ikusgarri. Erosleen artean posturik politena bozkatu zuten eta honen jabeak sari bat jaso zuen. Hemen ikus dezakezue frontoiko giroa.
Azokako gauzarik deigarrienetarikoa ordea ez zegoen salgai eta ezin aukeratu zitekeen irabazle gisa. Gregorio Zuaznabar herriko baserritar eta zinegotziak gazta egiteko prozesuaren erakustaldia egin zuen goiz guztian zehar harriturik begiratzen zioten begien aurrean.
13:30etan azoka amaitu, trasteak ziztu bizian jaso eta frontoiak jantoki itxura hartu zuen. 200 pertsona inguru bildu ziren mondejua eta bildotsa jatera.
Arratsaldean ere jai giroa nagusi
Arratsalderako planak pixka bat aldatu behar izan ziren eguraldiaren erruz. Euria zela eta, artzai-txakur erakustaldia zelaitik plazara aldatu behar izan zen. Nahiko saltsa izan zen ikusleen artean! Belazean ohitutako ardiak galduta ikusten ziren udaletxe aurreko plazan aurrera eta atzera. Eta ardiak bakarrik ez! Antzarrak ere dominatu behar izan zituzten! Komeriak komeri, erakustaldi polita egin zuten Euskal Herriko txoko ezberdinetatik etorritako artzain eta txakurrek. Erakustaldiaren amaieran antzarrak hodi batetik pasatzeko erronka betetzea ere lortu zuten, hemen daukazue ikusgai lorpenaren momentua.
Egunari amaiera emateko, eguraldiari eta egun osoko jaiari aurre egin ondoren indarrak zituztenek, erromeria izan zuten eliz parean jarritako eskenatokian. Kanpotik busti, barrutik busti, dantza sueltoak, algarak eta neke aurpegiak…baina denak pozik. Izan ere, Euskal Jaia herritarren lanari esker ospatzen den jai bat da. Aurrez guztia antolatzeko bilerak eginez, azoka antolatuz, bazkarian mahaiak zerbitzatuz... modu askotan lagundu daiteke egun hau aurrera ateratzen. Lanean aritu diren guzti horien adibide gisa Jone eta Aintzaneren hitzak ditugu: hemen Jonek esandakoa entzuteko aukera eta hemen berriz Aintzanek esandakoak.
Azken egun hauetan bideo batzuk dabiltza bolo-bolo (kalakan soilik erabiltzen zuten hitza al da hau?) sarean. Orain arte 3 bideo ikusi ditut nik behintzat, ez dakit gehiago badauden... Kontua da denak KIT siglak daramatzatela, baina 3etan esanahi ezberdina dauka KIT horrek. Esanahi ezberdina eta bitxia bideo bitxi eta dibertigarrientzat.
Bideo hauek hona ekartzea pentsatu dut blogaren izenarekin ezin hobeto datozelako. Oaindikeztakit zer diren bideo horiek, badut gogoa horren atzean zer dagoen jakiteko gogoa! Bitartean, hona hemen bideoak:
1.- Joselito euskaraz abesten!
Bideo honetan Joselito abeslari ezaguna agertzen zaigu euskara dirudien zerbait erabili nahian. Niri behintzat zaila egiten zait ulertzea... agian "goierri profundo"ko azento itxi-itxia izango du, edo beharbada Kanten Itzultzaile Traketsaren lana da.
2.-Aiaiaiaiaiaiaiaiaiiajajajiiiiiiiii! Edo beste modu batera esanda, hau ya gehiegi da...
Egia ote da hau? Existitzen ote da munduan oso gutxik ezagutzen duten irrintzi-hizkuntza sekretu bat? Euskaldun lobby txiki bat mundu mailako konplota prestatzen ari ote da irrintzi guzti horien bidez? Tira, ez dut uste, baina norbaitek benetan irrintzi bidez komunikatzeko gai garela uste izatea ere ez al da oso bitxia? Komunikazioa Irrintziak Tartekatuz... hau ere ikasiko ote dugu Multimedia Komunikazioko Masterrean?
3.- Ze harreman daukate Kubako Iraultzak eta Ez Dok Hamairu euskal musika talde ezagunak?
Ba hortxe galdera, bideo honek pista batzuk ematen dizkigu horren inguruan. Ikusi eta zuek atera ondorioak Kubako Iraultzaile Taldea eta euskal musikari gazteen taldea elkarlanean?
Horra hor misterioa! Esan bezala, nik oaindikeztakit zer da ditxosozko KIT hori, baina ziur goiz ala beranduago jakingo dugula!
Anota gure herri txikiak bere txoko propioa merezi duenez, atal berezi bat eskaini diot blogean. Facebooken ere jadanik badu orrialde propioa, Anotar guztiak gonbidatuta zaudete!
Ongietorri blog berri honetara! Blogosferaren unibertso zabalean galtzera kondenatutako blog berri batetara. XXI. mende honetan klaseko lanak jada ez dira koadernoan egiten, blog bat sortzea da egiteko berria.
eta Oaindikeztakit ze izen jarri blogari,
oaindikeztakit zertaz idatzi beharko dugun,
oaindikeztakit ze diseinu erabili,
oaindikeztakit...
